அவளிடமிருந்து
ஒற்றை முத்தம்
பெறுதல்
அவ்வளவு எளிதல்ல..
எவ்வித கெஞ்சலுக்கும்
எத்தனைவித கொஞ்சலுக்கும்
மிட்டாய் லஞ்சத்திற்கும்
சற்றும் மசிய மாட்டாள்
ஆனால்..
சட்டென்று
பெருந்தூரலாய்
நிலத்தில் விழும்
மழையைப் போலவே
எதிர்பாரா தருணத்தில்
தானாகவே
கட்டிக் கொள்வாள்
கழுத்தை
ஈரம் பிசுக்கும்
வாயால்
முகமெங்கும்
முத்தாடுவாள்
ஆம்..
அவள் என்
பெரும் மழை..
பேரின்ப மழையும்
அவளே !! 💕💕
ஐப்பசி மாசத்துல
அப்பி பிடிக்கும் என்ற
அப்பத்தாவின் வார்த்தைகள்
மனதில் எதிரொலியாய்
வாய்ல வச்சா
விசமாம்டி என்று
தோழிகளோடு
அளவாடியபடியே
அம்மியில் அரைபட்டது
இலைகளோடு
கொட்டைபாக்கும் புளியும்
அவசரகதியில் முடிக்கப்பட்ட
இரவு உணவில் பசி மறைய
முற்றத்தில் அமர்ந்தபடியே
வரிசையாக
நீட்டப்பட்ட கரங்களில்
அம்மா வார்த்தாள்
குட்டி மருதாணி தோசை
எப்பொழுது விடியும்
என எதிர்பார்ப்போடு
எப்பொழுது தூங்கினோம்
என அறியாத
இரவின் முடிவில்
தலையணையில்
கொஞ்சம்
தலையில்
கொஞ்சம்
தள்ளியிருந்த தங்கையின்மேல்
கொஞ்சம் போக
மீதியிருந்த காய்ந்த மருதாணி
சிவப்பேறிய கரங்களில்
பார்த்ததுமே
அப்படியொரு பரவசமும்
அவளைவிட எனக்கு தான்
செவந்திருக்கு
என மனதில் பெருமிதமாய்...
இப்படியாக
அரங்கேறியது
ஒரு மருதாணி திருவிழா 💕
பரபரவென அடித்து
கூந்தலைக் கலைத்து
முகத்தில் பரப்பிவிட்டுச்
செல்லும் காற்று
விரல்களும் பாதங்களும்
தனையறியாமலே
தாளம்போட வைக்கும்
ஸ்பீக்கரில் கசியும் பாடல்கள்
முன்பின் அறியாத மழலை
தாயின் தோளிலிருந்து
எட்டிப்பார்த்துச்
சிரிக்கும் சிநேகப் புன்னகை
அருகிலிருக்கும் ஊர்க்காரரோடு
சப்தமாய் பேசும்
கொண்டைமுடிந்த ஆச்சி
கூடையிலிருக்கும் வெள்ளரிக்காவை
விற்றுவிட வேண்டுமென
கூவிக் கொண்டே ஏறியிறங்கும்
பேருந்து நிறுத்த வியாபாரி
என பலவித காட்சிகள்
கொஞ்சம் கொஞ்சமாக
மனதை இலகுவாக்கியபடியே..
எத்தனையோவித குரல்கள்
எத்தனையோவித சப்தங்கள்..
எத்தனையோவித முகபாவங்களோடு மனிதர்கள்
எத்தனையோவித நிறுத்தங்கள்..
எல்லாவற்றையும்
நினைவடுக்கின் அடிப்பேழையிலிருந்து
மென்மையாக
புரட்டிக் கொண்டிருக்கிறேன்..
பூட்டப்பட்ட ஏசி காருக்குள்
இருவர் மட்டும்
மௌனமாய் பயணித்த
ஒரு பயணப்பொழுதில்.. 💕
